Grafika

Justyna Pardyka

Artyści, Fotografia, Kolaż

Moja przygoda z fotografią zaczęła się nad talerzem. Dosłownie. Od roku poza zdjęciami kulinarnymi tworzę fotografię ludzi. Od kilku miesięcy skupiam się na fotografii artystycznej. Od malarskich portretów po artystyczne autoportrety – kolarze z wykorzystaniem fragmentów obrazów prawdziwych artystów-malarzy. Pochodzę z Lubania. Niewielkiej miejscowości na Dolnym Śląsku. Ponad dekadę temu wybrałam Gdynię na moje miejsce na Ziemi. To w Gdyni odkryłam swoją największą pasję – fotografię. Tutaj tworzę swoje obrazy. Tutaj się rozwijam. Marzę, by wykonać portrety ważnych dla Gdyni mieszkańców. Ukończyłam Uniwersytet Morski na kierunku Towaroznawstwo. Fotografią kulinarną zajmuję się od 4 lat. W styczniu 2020 roku pierwszy raz odważyłam się fotografować ludzi. Ponieważ niedługo potem świat stanął na głowie, drugi raz zrobiłam to w czerwcu tego samego roku. Właściwie do końca 2020 roku nie byłam przekonana, czy ta forma fotografii, wyrazu siebie jest w ogóle dla mnie. W tym roku poczułam, że brakuje mi czegoś, aby wyciągnąć z głowy myśli i emocje, które chciałabym przedstawić poprzez fotografię. Znalazłam to u innych twórców – Damiana Drewniaka i Hanny Dereckiej. Stąd moja droga w kierunku opowieści i malarskich portretów, a także łączenia portretów z obrazami malarzy. 

www.fotopardyka.myportfolio.com

Tytuły prac: Strach
Kategoria: autoportret
Technika: Fotografia 
Rok wykonania: 2021

 

Autoportret z pawiem
Kategoria: fotografia
Technika: kolaż
Rok wykonania: 2021

Tytuły prac: Lęk wysokości
Kategoria: kolaż, autoportret
Technika: fotografia
Rok wykonania: 2021

Typo.Grafka

Artyści, Grafika, Kolaż

Typo.Grafka – tworzy kolaże. Prowadzi dialog z zastaną rzeczywistością
wykorzystując ścinki i przeczytane gazety. W swoich pracach bawi się pojęciem kobiecości, czasem prowokuje, mierzy się ze stereotypami.                                           Tropi luki w HERstory i uzupełnia  je, aby narracja  jaką opisujemy,  świat odzyskał dawno utraconą równowagę. Pracuje  anonimowo – aby jej prace mogły mówić swoim głosem – w oderwaniu od nazwiska. Na co dzień mieszka i pracuje  w Gdyni – co nie pozostaje bez wpływu na jej twórczość.     Jest  członkinią The International Collage Guild.  Jej  prace pokazywane były na wystawach zbiorowych w Rotterdamie, Sevilli, Cartagenie i Meksyku, a obecnie na wystawie indywidualnej w Warszawie.  

IG @typo.grafka

Autumn
Kategoria:  kolaż
Technika: kolaż analogowy
Format: 20×27 cm
Rok wykonania: 2021

Me & myself
Kategoria:  kolaż
Technika: kolaż analogowy
Format: 20×27 cm
Rok wykonania: 2021

Miserable
Kategoria:  kolaż
Technika: kolaż analogowy
Format:  20×27 cm
Rok wykonania: 2021

Stanisław Olesiejuk

Artyści, Grafika, Malarstwo, Sztalugowe, Warsztatowa

Stanisław Olesiejuk

Urodzony 17 listopada 1956 roku. Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. C.K. Norwida ( 1976) i Instytut Wychowania Artystycznego Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie ( 1980). Uczeń Mariana Stelmasika, Ryszarda Winiarskiego, Koji Kamoji, Maksymiliana Snocha, Bogumiła Zagajewskiego.
Dyplom w pracowni malarstwa sztalugowego prof. Mariana Stelmasika .
Specjalizuje się w malarstwie sztalugowym olejnym, pastelu, gwaszu, rysunku i grafice warsztatowej. Zrealizował 83 wystawy indywidualne i wziął udział w ponad 200 wystawach zbiorowych.
Należy do ZPAP, ZPAMiG, SPP, PSEP, GTPS.

Wybrane wystawy indywidualne
1980 – BWA Lublin, Instytut Artystyczny; Lublin
1985 – BWA, Łomża
1989, 1990 – BWA, Sopot
1992, 2005 – Muzeum Narodowe, Gdańsk
1994 – Fundacja Galeria na Prowincji, Lublin
1983, 1991, 1997, 1998,2011, 2013, 2015 – Galeria Podlaska, Biała Podlaska
2001 – MBWA, Nowy Sącz; MBWA, Olkusz
2002 – Galeria 78, Gdynia
2002 – Galeria „Na Piętrze”, Koszalin
2003, 2004 – Muzeum Pomorza Środkowego ,Słupsk
2010, 2013, 2016, 2020 – Galeria ZPAP, Gdańsk
2010, 2012, 2014,2015, – GTPS, Gdańsk
2014 – Oxford Uniwersity Press
2010, 2015 – Filharmonia Bałtycka ,Gdańsk
2016 – Galeria ZPAP, Gdańsk
2017 – GTPS, Gdańsk
2018 – Klub „PLAMA”, Gdańsk
2018, 2020 – GTPS, Gdańsk
2018, 2020 – ZPAP, Gdańsk
2019, 2021 – Klub „PLAMA”
2019 – Filharmonia Bałtycka
2019 , 2020, 2021– Oliwski Ratusz Kultury

Prace w zbiorach muzealnych
Muzeum Narodowe w Gdańsku, Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, Muzeum Diecezjalne w Pelplinie, Muzeum Miasta Gdyni, Muzeum w Koszalinie, Muzeum Polskiego Rysunku Współczesnego w Lubaczowie, Muzeum Południowego Podlasia w Białej Podlaskiej.

Nagrody i wyróżnienia
Stypendium Ministra Kultury i Sztuki ( 1988), Laureat na dzieło plastyczne „Sztuka dwóch czasów” Muzeum Narodowe w Gdańsku ( 1999), Wyróżnienie Honorowe Jury w VII Międzynarodowym Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej ( 2013).
Srebrny Krzyż Zasługi ( 2004), Medal Komisji Edukacji Narodowej ( 1996), Zasłużony Działacz Kultury (2001).
Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury (2015, 2020).
W 2010 roku wydany został album monograficzny „Stanisław Olesiejuk” autorstwa Elwiry Worzały. Wydawnictwo Bernardinum.

„Nokturn”

Kategoria: Rysunek
Technika: Rysunek tuszem
Podłoże: Karton
Format: 100×70 cm
Rok: 2016

„Symfonia”

Kategoria: Malarstwo
Technika: Pastel olejny
Podłoże: Karton pastelowy
Format: 100×70 cm
Rok: 2013

„Kompozycja metafizyczna”

Kategoria: Malarstwo
Technika: Olej
Podłoże: Płótno
Format: 100×81 cm
Rok: 2001

Sebastian Krawczak

Artyści, Grafika, Rysunek, Warsztatowa

Sebastian Krawczak – zajmuje się malarstwem, grafiką warsztatową i rysunkiem. Jest Gdańszczaninem, ukończył tamtejszą Akademię
Sztuk Pięknych. Dyplom z malarstwa uzyskał w pracowni prof. Teresy Miszkin. Tematyka obrazów Sebastiana stoi na pograniczu ekspresjonizmu i realizmu magicznego. Obrazy przedstawiają na pozór zwyczajny świat, który jednak odbiega od normalnosci. Trudne do wychwycenia napięcie wyraża się w kontrastach, tajemniczych złożeniach miejsc i osób. Prace Sebastiana mają prowokować do tworzenia samodzielnych interpretacji. Sebastian od 11 lat mieszka w Gdyni co widać w jego pracach. Jest „Mieszkańcem Trójmiasta”. Artysta często stosuje techniki łączone takie jak: monotypia + tusz, akwarela + linoryt oraz techniki własne. Prace artysty są dostępne między innymi w galerii „DoŚrodka” przy ulicy Elektryków w Gdańsku.

www.sebastiankrawczak.wixsite.com

„Shopping na Świętojańskiej w Gdyni”

Kategoria:  Rysunek Tuszem
Technika:  Tusz + Akwarela
Podłoże: Papier
Format:  Format 50/70cm
Rok: 2019

 

„Atak karpia na Gdynię”

Kategoria: Rysunek Tuszem
Technika:  Tusz + Akwarela
Podłoże: Papier
Format: Format 50/70cm
Rok: 2021

„Chemiczne lato”

Kategoria: Rysunek Tuszem
Technika:  Tusz + Akwarela
Podłoże: Papier
Format: Format 50/70cm
Rok: 2020

Na podstawie obrazu Józefa Chełmońskiego „Babie lato”

Krzysztof Winciorek

Artyści, Fotografia, Grafika

Fotograf badający zjawiska psychologiczne i socjologiczne, przekładający je na tor wizualny. Dokumentalista i miłośnik fotografii ulicznej. Fotograf reklamowy współtworzący Tekla Studio. Ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku w specjalności Fotografia. Magister sztuki Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu w kierunku Fotografia. Organizator cyklicznych konkursów do wystaw zbiorowych fotografii ulicznej Gdyni – Gdynia Fotogeniczna.

Artist’s Statement

Fotografia jest dla mnie odniesieniem do rzeczywistości, która tak łatwo przez wielu niezauważana, istnieje w formie swoistej korelacji z tym co nierzeczywiste. Aparat fotograficzny i inne narzędzia, pozwalają mi na przedstawianie tego co na pierwszy rzut oka zauważyć nie jest łatwo. Realizując kolejne części projektu Red Nude posunąłem się dalej w celu ukazania formy rzeczywistej ciała ludzkiego w sposób niemożliwy do ujrzenia w jednym momencie oświetlania go przez światło lasera. Jest to możliwe dopiero podczas projekcji dzieła po kilkuminutowej ekspozycji. Trwający projekt rejestrujący zmiany zachodzące w tkance miejskiej przy zastosowaniu kamer pozwalających na wielomiesięczne lub wieloletnie naświetlania, ukazują obraz przestrzeni również niemożliwy do spostrzeżenia w jednym momencie. Jej zmiany zauważyć można dopiero po wielu miesiącach oczekiwania właściwego moment nałożenia się czasoprzestrzeni na jedną płaską powierzchnię materiału czułego na światło.
Dokument fotograficzny jest po przeciwległej stronie tej idei. Zmusza do skupienia uwagi, czuwania na ten jeden właściwy, decydujący moment, by zarejestrować efemeryczną rzeczywistość. Dlatego fotografia teatralna i uliczna, obok eksperymentu jest tak ważną częścią mojego sposobu opowiadania i obserwacji świata. Fotografia nie jest ostatecznością. Rejestracja dźwięku i obrazu, często odrębnie od siebie, pozwala uczyć się, widzieć jeszcze więcej i powracać do fotografii ze zdwojoną mocą. W zainteresowaniu nowym spojrzeniem za pomocą, wbrew niektórym opiniom, niekończącego się i niczym nieograniczonego medium fotografii, łączę badawcze i socjologiczne metody ujawniania warstw ludzkiej podświadomości oraz świadomej interpretacji rzeczywistości.

Więcej na www.krzysztofwinciorek.com

Dimandala #05, 2014 

Kategoria: fotografia 
Technika: Fotografia, Life time print 
Podłoże: Wydruk na PCV, utwardzane UV. 
Format: 100×100 cm
Oprawa: Srebrna aluminiowa rama
Rok: 2014

DiMANDALE, w pełni znaczenia Digital Mandala, są motywem znalezionym na styku sfer przechodzenia impulsów elektromagnetycznych z zewnątrz do wewnątrz i z powrotem, od wewnątrz ku zewnętrzu. By działało, musi tak wyglądać; tak wygląda, więc dlatego działa. Figury te funkcjonują pod skorupą prawie każdego urządzenia, którym dziś dysponuje gatunek homo electronicus. Dzięki przetwarzanym impulsom pozwalają na komunikowanie i przesyłanie energii zaspokajając nasze zewnętrzne i wewnętrzne potrzeby jako technologicznie uzależnionego gatunku.

(BIT)MAPA JAKO METAFORA OBRAZU, 2017


Kategoria: fotografia
Technika: Fotografia
Podłoże: Do wyboru po kontakcie z autorem
Format: 75×50 cm lub inny po kontakcie z autorem
Oprawa: Do wyboru po kontakcie z autorem

Gdzie obraz ma swoje granice? Czy w kadrze, który wyznacza nam nasza aparatura lub w maksymalnej możliwej odległości od przedmiotu obserwacji? A może w jakości otrzymywanego obrazu bądź ilości jego różnorodnej interpretacji? Gdzie i kiedy kończy się ruch naszego oka i co nam go ogranicza? Projekt bada granice pola atrakcyjności przedstawianego obrazu. Widoczne lub w niektórych egzemplarzach ukryte pola wyznaczające teoretyczną granicę obrazu, każą zastanowić się kiedy lub w jakim obrębie wycinek/kadr, przedstawia satysfakcjonujący nas obraz jako gotowy. Jednocześnie żaden z nich nie kończy się wraz z pionowymi i poziomymi fizycznymi granicami fotografii.

Solarigrafia # II Czas naświetlania 321 dni.
Rejestracja powstawania kamienicy Art Deco przy ulicy I Armii Wojska Polskiego 8,

Kategoria: fotografia
Technika: Fotografia
Podłoże: Do wyboru po kontakcie z autorem
Format: 100×70 cm lub inny po kontakcie z autorem
Oprawa: Do wyboru po kontakcie z autorem
Rok: 27.09.2013 – 20.08.2014r.

Solarigrafie miejskie to projekt, który ma na celu dokumentowanie procesu zmian w tkance miejskiej oraz rejestracji nowych budynków przez okres ich powstawania. We wszystkich naświetleniach trwających około roku zostały wykorzystane dwie kamery typu pinhole. Projekt inspirowany Michael’em Wesely jest wciąż kontynuowany.