Fotografia
Elwira Kruszelnicka
Żyje i pracuje w Gdyni.
Przez wiele lat realizowała się w biznesie, prowadząc własną firmę, aż odkryła pasję fotografowania piękna natury i prawdziwych emocji ludzi.
Jest samoukiem, fotografuje intuicyjnie. Podróżując po świecie zrozumiała, że zwalniając – to co najważniejsze może znaleźć bardzo blisko.
Stąd w artystycznych kadrach bardzo często pokazuje Gdynię i nadmorskie krajobrazy, a w reportażu szuka emocji codzienności. Prowadzi kameralne warsztaty fotograficzne. Jej zdjęcia były publikowane w Polsce i za granicą, wystawiane oraz nagradzane, m.in. przez National Geographic Polska, Gdańsk Press Photo, Amnesty International, Reader’s Digest, Leica Street Photo.
Jest laureatką wielu edycji, bliskich jej sercu, gdyńskich konkursów fotograficznych, takich jak “Legenda Morska”, “Modernizm w obiektywie”, “Gdynia Fotogeniczna”. Zasiadła też w jury jednego z tych konkursów. Od początku swojej świadomej drogi fotograficznej jest związana z miastem Gdynia, które zorganizowało jej pierwszą indywidualną wystawę w 2012, a w 2019 wydało album zbiorowy, w którym znalazło się wiele jej fotografii.
Swoją fotografią od lat promuje Gdynię w wielu czasopismach i portalach związanych z fotografią, zarówno w Polsce, jak i za granicą.
Więcej na:
www.elwirak.com

Monika Rucińska
Fotografka, fototechniczka i pedagożka edukacji przez sztukę. Zajmuję się fotografią artystyczną pod nazwą WIDZENIE. Moje prace można było obejrzeć między innymi w Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu.
Posiadam doświadczenie w podejmowaniu aktywnych działań w obszarze kultury i sztuki oraz działań społecznych. Działam czynnie jako wolontariuszka w Muzeum Emigracji. Zrealizowałam roczny projekt fotograficzny „Wolontariusze i ich Dusze”. Współpracuję również z Konsulatem Kultury, Przystaniami Sąsiedzkim, Halo Kultura, Biblioteką oraz Sopockimi Domami Sąsiedzkimi, gdzie prowadzę warsztaty fotograficzne i artystyczne dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych.
Wykształcenie:
Uniwersytet Łódzki – studia I i II stopnia – licencjat i magister pedagogiki – edukacja przez sztukę
AP Edukacja – fototechnik

Joanna Borowiec
„Zdjęcie to wyrażanie wrażeń. Jeżeli piękno nie będzie istnieć w nas samych, to jak w ogóle będziemy mogli je zauważyć?” Ernst Hass
Fotografię poznała będąc dzieckiem. Ojciec entuzjasta amator fotografii mając ciemnię w łazience wprowadził ją w zaczarowany świat robienia zdjęć. Fascynacja dokumentowania i interpretowania rzeczywistości, wyrażania myśli poprzez to medium trwa do dziś.
Joanna Borowiec-Artystka wizualna, fotografka. Absolwentka Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie praca dyplomowa w Pracowni Fotografii Kreacyjnej i Ekspresyjnej pod kierunkiem dr Izabeli Jaroszewskiej.
Członek Polskich Artystów Fotografików (ZPAF). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Finalistka i laureatka wielu prestiżowych konkursów fotograficznych m.in. GRAND PRIX 22 Biennale fotografii w technikach fotograficznych i cyfrowym przetwarzaniu obrazu REMIS. Skin, Visible White Photo Prize- Italy, The 8th Edition Of The Julia Margaret Cameron Awards- UK. Brała udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i za granicą m.in. Niemczech, Hiszpanii, Singapurze, Kanadzie, Portugali, USA. Jej prace i wywiady publikowano w Magazynach zagranicznych i czasopismach krajowych.
Miłośniczka fotografii analogowej, średnio i wielkoformatowej.
Używa historycznych, szlachetnych i alternatywnych procesów fotograficznych. Inspiruje ją egzystencjalizm: człowiek i jego wnętrze, stany emocjonalne, relacje międzyludzkie, relacja do tego co niematerialne, metafizyczne. W swojej twórczości wykorzystuje również inne media: akwarele, farby olejne, akrylowe oraz kolaż. Realizuje projekty w zakresie instalacji artystycznych, happeningów itp. Prezeska Fundacji Q Sztuce, autorka i koordynatorka projektów społecznych i kulturowych. Członkini rady programowej Stowarzyszenia Halo Kultura, gdzie aranżuje i angażuje się w działalności artystyczne i kulturalne w Trójmieście i nie tylko.
www.joannaborowiec.com

Paulina Hebda
WYKSZTAŁCENIE
Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna w Łodzi
Wydział Operatorski i Realizacji Telewizyjnej, Specjalizacja –Fotografia
data ukończenia 2012
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Wydział Grafiki, Kierunek – Realizacja Obrazu Filmowego, Telewizyjnego i Fotografia
data ukończenia 2009
WYSTAWY I PUBLIKACJE
2020 Lipiec – Wernisaż online, cykl „Bajka”, Konsulat Kultury, Gdynia
2016 Kwiecień 29 – “Hivokryzja”, wystawa zbiorowa, Warszawa
2013 Marzec – „ASP WYDZIAŁ GRAFIKI”, wystawa zbiorowa, cykl „Hybryda”, Gdańsk
2012 Październik – „10 AUKCJA FOTOGRAFII KOLEKCJONERSKIEJ”, wystawa
zbiorowa, cykl „Bajka”, Warszawa
2012 Kwiecień – I Nagroda CYBERFOTO 2012, cykl „Bajka”
2012 Marzec – „Bajka/Tale”, wystawa indywidualna, Galeria FF, Łódź http://www.fashionserved.com/
2011 Październik – „Labirynt”, Festiwal Nowej Sztuki, Frankfurt nad Odrą
2011 Kwiecień – „CYBERFOTO 2011”, Częstochowa
2011 Marzec – „Renaissance Photography”, Londyn
2010 Październik – „Labirynt”, Festiwal Nowej Sztuki
2010 Październik – Samsung Art Master, Aukcja charytatywna, Warszawa
2010 Wrzesień – Galeria ART-FOTO, Częstochowa
2010 Czerwiec – Galeria ZPAF, Katowice
2010 Czerwiec – „Expo Fotopolis”, Warszawa
2010 Kwiecień – „CYBERFOTO 2010”, Częstochowa
2010 Marzec – Clubogaleria SOHO, Sopot
2009 Listopad – Mercedes-Benz, Gdańsk
2009 Wrzesień – PKPzin
2009 Czerwiec – PKPzin
2009 Kwiecień – „CYBERFOTO 2009”, Częstochowa
2004 Październik – Galeria Bezdomna, Melbourne
2004 Sierpień – Galeria Bezdomna, Świecie nad Wisłą

„Bajka”
Kategoria: Fotografia
Technika: wydruk pigmentowy
Podłoże: papier Hahnemühle Fine Art Pearl 285 g,
Format: 60×40 cm
Rok: 2011/2012
Tryptyk pochodzi z cyklu „Bajka”. To specyficzna opowieść o odrealnionej rzeczywistości i alegoria współczesnego świata. Rzeczywistość w „Bajce” ulega deformacji a istoty będące głównymi bohaterami cyklu nabierają nowego znaczenia. Cykl był prezentowany w Galerii FF w Łodzi (2012), zdobył I Nagrodę w konkursie CYBERFOTO 2012 w Częstochowie.
„Bajka”
Kategoria: Fotografia
Technika: wydruk pigmentowy
Podłoże: papier Hahnemühle Fine Art Pearl 285 g,
Format: 60×40 cm
Rok: 2011/2012
Tryptyk pochodzi z cyklu „Bajka”. To specyficzna opowieść o odrealnionej rzeczywistości i alegoria współczesnego świata. Rzeczywistość w „Bajce” ulega deformacji a istoty będące głównymi bohaterami cyklu nabierają nowego znaczenia. Cykl był prezentowany w Galerii FF w Łodzi (2012), zdobył I Nagrodę w konkursie CYBERFOTO 2012 w Częstochowie.
„Bajka”
Kategoria: Fotografia
Technika: wydruk pigmentowy
Podłoże: papier Hahnemühle Fine Art Pearl 285 g,
Format: 60×40 cm
Rok: 2011/2012
Tryptyk pochodzi z cyklu „Bajka”. To specyficzna opowieść o odrealnionej rzeczywistości i alegoria współczesnego świata. Rzeczywistość w „Bajce” ulega deformacji a istoty będące głównymi bohaterami cyklu nabierają nowego znaczenia. Cykl był prezentowany w Galerii FF w Łodzi (2012), zdobył I Nagrodę w konkursie CYBERFOTO 2012 w Częstochowie.
Krzysztof Winciorek
Fotograf badający zjawiska psychologiczne i socjologiczne, przekładający je na tor wizualny. Dokumentalista i miłośnik fotografii ulicznej. Fotograf reklamowy współtworzący Tekla Studio. Ukończył studia na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku w specjalności Fotografia. Magister sztuki Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu w kierunku Fotografia. Organizator cyklicznych konkursów do wystaw zbiorowych fotografii ulicznej Gdyni – Gdynia Fotogeniczna.
Artist’s Statement
Fotografia jest dla mnie odniesieniem do rzeczywistości, która tak łatwo przez wielu niezauważana, istnieje w formie swoistej korelacji z tym co nierzeczywiste. Aparat fotograficzny i inne narzędzia, pozwalają mi na przedstawianie tego co na pierwszy rzut oka zauważyć nie jest łatwo. Realizując kolejne części projektu Red Nude posunąłem się dalej w celu ukazania formy rzeczywistej ciała ludzkiego w sposób niemożliwy do ujrzenia w jednym momencie oświetlania go przez światło lasera. Jest to możliwe dopiero podczas projekcji dzieła po kilkuminutowej ekspozycji. Trwający projekt rejestrujący zmiany zachodzące w tkance miejskiej przy zastosowaniu kamer pozwalających na wielomiesięczne lub wieloletnie naświetlania, ukazują obraz przestrzeni również niemożliwy do spostrzeżenia w jednym momencie. Jej zmiany zauważyć można dopiero po wielu miesiącach oczekiwania właściwego moment nałożenia się czasoprzestrzeni na jedną płaską powierzchnię materiału czułego na światło.
Dokument fotograficzny jest po przeciwległej stronie tej idei. Zmusza do skupienia uwagi, czuwania na ten jeden właściwy, decydujący moment, by zarejestrować efemeryczną rzeczywistość. Dlatego fotografia teatralna i uliczna, obok eksperymentu jest tak ważną częścią mojego sposobu opowiadania i obserwacji świata. Fotografia nie jest ostatecznością. Rejestracja dźwięku i obrazu, często odrębnie od siebie, pozwala uczyć się, widzieć jeszcze więcej i powracać do fotografii ze zdwojoną mocą. W zainteresowaniu nowym spojrzeniem za pomocą, wbrew niektórym opiniom, niekończącego się i niczym nieograniczonego medium fotografii, łączę badawcze i socjologiczne metody ujawniania warstw ludzkiej podświadomości oraz świadomej interpretacji rzeczywistości.
Więcej na www.krzysztofwinciorek.com

Dimandala #05, 2014
Kategoria: fotografia
Technika: Fotografia, Life time print
Podłoże: Wydruk na PCV, utwardzane UV.
Format: 100×100 cm
Oprawa: Srebrna aluminiowa rama
Rok: 2014
DiMANDALE, w pełni znaczenia Digital Mandala, są motywem znalezionym na styku sfer przechodzenia impulsów elektromagnetycznych z zewnątrz do wewnątrz i z powrotem, od wewnątrz ku zewnętrzu. By działało, musi tak wyglądać; tak wygląda, więc dlatego działa. Figury te funkcjonują pod skorupą prawie każdego urządzenia, którym dziś dysponuje gatunek homo electronicus. Dzięki przetwarzanym impulsom pozwalają na komunikowanie i przesyłanie energii zaspokajając nasze zewnętrzne i wewnętrzne potrzeby jako technologicznie uzależnionego gatunku.
(BIT)MAPA JAKO METAFORA OBRAZU, 2017
Kategoria: fotografia
Technika: Fotografia
Podłoże: Do wyboru po kontakcie z autorem
Format: 75×50 cm lub inny po kontakcie z autorem
Oprawa: Do wyboru po kontakcie z autorem
Gdzie obraz ma swoje granice? Czy w kadrze, który wyznacza nam nasza aparatura lub w maksymalnej możliwej odległości od przedmiotu obserwacji? A może w jakości otrzymywanego obrazu bądź ilości jego różnorodnej interpretacji? Gdzie i kiedy kończy się ruch naszego oka i co nam go ogranicza? Projekt bada granice pola atrakcyjności przedstawianego obrazu. Widoczne lub w niektórych egzemplarzach ukryte pola wyznaczające teoretyczną granicę obrazu, każą zastanowić się kiedy lub w jakim obrębie wycinek/kadr, przedstawia satysfakcjonujący nas obraz jako gotowy. Jednocześnie żaden z nich nie kończy się wraz z pionowymi i poziomymi fizycznymi granicami fotografii.
Solarigrafia # II Czas naświetlania 321 dni.
Rejestracja powstawania kamienicy Art Deco przy ulicy I Armii Wojska Polskiego 8,
Kategoria: fotografia
Technika: Fotografia
Podłoże: Do wyboru po kontakcie z autorem
Format: 100×70 cm lub inny po kontakcie z autorem
Oprawa: Do wyboru po kontakcie z autorem
Rok: 27.09.2013 – 20.08.2014r.
Solarigrafie miejskie to projekt, który ma na celu dokumentowanie procesu zmian w tkance miejskiej oraz rejestracji nowych budynków przez okres ich powstawania. We wszystkich naświetleniach trwających około roku zostały wykorzystane dwie kamery typu pinhole. Projekt inspirowany Michael’em Wesely jest wciąż kontynuowany.